ВЫГНАННЕ

Амаль перасохла крыніца, Што арашала сады. Не будзе жыццё бруіцца Без гэтай жывой вады.

Не будуць гайдацца травы Без вольных, як сон, вятроў: Ні паху ад свежай атавы, Ні водару ад стагоў.

Ссыхаюць сады і палеткі, Марнее аснова асноў, Птушкі пасаджаны ў клеткі, З лясоў выганяюць звяроў.

Складана паверыць шаленцам, Не ўкласці ў тупой галаве, Што птушцы зацесна ў клетцы, А зверу — у смярдзючым хляве.