Вось, так яму

Бабмулька трэснула па мрдзе і лопнула ў вочы ледзь відушчы, таму што, вона была напоўнена вадой...

І добра, хоць з-пад крана.

А я стаяў гультай гультаём, увесь, як есць...

Мокры!

А люд вакол мяне ох, рагатаў.

-Вось, так яму!

А я? Я ў каторы раз на іх усіх, на дурняў азіраўся і...

Ну, чаму?! Усё гэта і кожная мыццё, ну, толькі мне.