* * *
Уладзімір Кветка
Ужо над хатай снег... Дом агарнуўся ў шалiк Ды ў шапку... Скрыпучыя сляды Пабеглi Ў здагадкi...
Запалiцца святло ў вакне I ноч настане... Быць можа Хутка гэты снег Растане...
Але Прывецiць Кветка, што З пад снега.. I мiтуслiва Неба Сыпе срэбра....
Ён лег- Не перабольшыць Роўна Як белая бавоўна.
2024