* * *

Уладзімір Кветка

Ужо над хатай снег... Дом агарнуўся ў шалiк Ды ў шапку... Скрыпучыя сляды Пабеглi Ў здагадкi...

Запалiцца святло ў вакне I ноч настане... Быць можа Хутка гэты снег Растане...

Але Прывецiць Кветка, што З пад снега.. I мiтуслiва Неба Сыпе срэбра....

Ён лег- Не перабольшыць Роўна Як белая бавоўна.

2024