Уладзімір Кветка
Змяшалася дауно У душы дабро и зло... Чорнае i белае.. Роднае i ссерацелае.... ... Але ужо Бачны шлях Па зорах i Хвалях... Хай давядзе Лixтар, што Свецiць У руках....
1) Вось Такое Кiно... А можа Быць жыцце... Як быццам Бульварны раман... Не выходзячы на экран...
На-на-на-на - на На-на-на На-на-на
2) колькi зiм i Дзен... Дай мне Сваю Далонь... Запляцецца Чорнае i Белае.... Пажаданнi Смелыч
На на наа
Прыпеу:
Уладзiмiр Кветка
У мяне таксама есць нестрачаны выток... што зашумелі папараці-кветкі... крыніцы сцюжанай кау́ток... усё ж да якой прыйшоу́ у́ наведкі...
у гушчарах світанак л'е... і ўжо відно і бачна маланка сонца ў вадзе што ў крыніцы жыць ўдзячна...
хоць змен за шмат... але нестрачаны выток.... я спадзяюся не наўмысна... з мною гаворыць гэта выспа....