* * *

Уладзімір Кветка

Хачу знайсці ў зруйнованных пачатках... Хоць кажуць, не адновiшь долi.. У абсягах там дзе можа лёс злучацца Прытулак думкам... што лёталi на волi... Зазяе барва аксамiтам... Ўскрай дзiвосным Усполахам кладзецца...
А вольным Думкам Замiнае Пакута сэрца... Не уяўляй благога Розум... А пад рукамi Зелянiна Спее... I полын, Поiць душу i рунее....

.

Настрой верша:натхнёны