* * *
Уладзімір Кветка
Хачу знайсці ў зруйнованных пачатках...
Хоць кажуць, не адновiшь долi..
У абсягах там дзе можа лёс злучацца
Прытулак думкам...
што лёталi на волi...
Зазяе барва аксамiтам...
Ўскрай дзiвосным
Усполахам кладзецца...
А вольным
Думкам
Замiнае
Пакута сэрца...
Не уяўляй благога
Розум...
А пад рукамi
Зелянiна
Спее...
I полын,
Поiць душу i рунее....
.
Настрой верша:натхнёны