* * *

Ты размауляла з сваiм Ценнем... А Мабыць проста У цiшынi маучала.. Прыходзiлi к табе У госцi летуценнi З сваiм чаруючым запалам...

Я на цябе Глядзеу... А можа подаль У аблокi... I бачыу той iмпэт У тваiм зроку....

Ты размауляла З промнямi, З маланкай... З ракой I ручаiнай... У тваiм гаю... Табе здавалася Салодкай. Горкая Калiна I рабiна.

I бытнасць Прагнула... Агульнага Пачатку.. Крынiц, Не здейсненных Памежау.. У гэты час Не быу i я мастак... Нiчога у цябе Не хцеу палепшыць.