Як быццам бы санет
Уладзімір Кветка
Добра кветцы Улетку... Пах ажно мядовы... Размауляе гаманлiва Гай спявочай мовай. Пах яе трымае Быццам на далонi... Вось якi аздобак На улоннi... Хоць жа на Хвiлiнку Прытулiся К сэрцу... Быццам бы кахане..... На прыкмеце.. Да тваей пяшчоты Прывялi iмкненнi Сiлай прыцягнення...
Настрой верша:натхнёны