* * *

Уладзiмiр Кветка

У нераце белым Яе галiзна... А нерат як быццам Сукенка... Яна да мяне даплыла... На хвалях... у таямнiчых прыцемках.

А бераг застауся чакаць Iншага пакаханка... Такая доля i лес... Хто прыйшой сюды Чакаць Да свiтанка.

А хваля як Быццам чуццевы напой... Што б'ецца аб бераг сыпучы... На беразе ля караней Белы матылёк лятучы...