* * *

Як дзiуна дыхаць Паветрам... Дзе-небудзь На ускрайку Бясконцасцi. Адчуваць пахi Кветак. Пакуль не Прыйшоу Твой час. Мы вечна Спяшаемся. Трэба Паспець На цягнiк, Да каханкi... На шпектакаль.... На працу... Канечне Складана Знайсцi Бясконцы сусвет. Дык нашто, Розуму Гэтыя вандроукi... А дзесцi Заманлiва Шапочуць Травiнкi Як на ускрайку Бясконцасцi.