* * *

Сподак попелу Гэта не страва... Гэта то, е Што Засталася Пасля...

Ну, на что Табе вагон... Каханак... Кажа рэшта...

А душа усе неяк Не узнiмецца... Яна цяжкая Ад таго, што Набрала.. За некалькi Гадоу...

О, яна Магла Запускаць Караблi У неба... Адправiлася Мабыць За скарбам Фракiйскiх Царэй.... Вось Якая леткасць У ей...

Але, штосьцi Кажа давай Папарадку... I усе жаданнi Мабыць Знякаюць У цемры... Дзе можна Знайсцi Прытулак I спакой..