Сцiплае вакенца
Уладзімір Кветка
Сцiплае вакенца... У начы... Як бы зноуку Пачалася восень... Кажа ты маю Галоуку Прытулi Да грудзей... Як да вякоу парослых...
Я скажу Хай будзе У нас з табою Лад...
Хоць ужо Счазнела Лiсце... I шукае Кожны крок Бузупынна выйсця...
У цябе такая Доугая краса- Чырванню Барвовай Ты мяне Знянацку праняла...