Сцiплае вакенца

Уладзімір Кветка

Сцiплае вакенца... У начы... Як бы зноуку Пачалася восень... Кажа ты маю Галоуку Прытулi Да грудзей... Як да вякоу парослых...

Я скажу Хай будзе У нас з табою Лад...

Хоць ужо Счазнела Лiсце... I шукае Кожны крок Бузупынна выйсця...

У цябе такая Доугая краса- Чырванню Барвовай Ты мяне Знянацку праняла...