* * *
Уладзімір Кветка
На вобмацак жыцця... Па перамежаннай прасторы... Здаецца досыць усяго Пачуццяў, хваляваняў i патолi....
На ўлонку Полын.... I салодкi мёд, Што назбiралi рупна Пчолы... Грукочаць Самавiта колы...
I не па рэйках Рух i ход.... А дзесьцi Тут на вокал... Вiтаючы мiргае Вокам...