* * *

Уладзімір Кветка

На вобмацак жыцця... Па перамежаннай прасторы... Здаецца досыць усяго Пачуццяў, хваляваняў i патолi....

На ўлонку Полын.... I салодкi мёд, Што назбiралi рупна Пчолы... Грукочаць Самавiта колы...

I не па рэйках Рух i ход.... А дзесьцi Тут на вокал... Вiтаючы мiргае Вокам...