* * *
Уладзiмiр Кветка
Сення гучна шапацiць Лiсце... За вакном дождж... Крыху сумна Воблiч крыху Натюрмортны.... Але я ужо не Сумую, як раней... Я б проста лёг i Пакацiўся па сiняй хвале.
Фiранка
Хоча паляцець да
Ветра...
Кажа : "я твая
Сяброўка".
Але
Палёт адкладаецца
як у аэрапорце....
Дрэвы Працягваюць Усхвалёванную Сустрэчу з Ветрам.