* * *

Уладзiмiр Кветка

Сення гучна шапацiць Лiсце... За вакном дождж... Крыху сумна Воблiч крыху Натюрмортны.... Але я ужо не Сумую, як раней... Я б проста лёг i Пакацiўся па сiняй хвале.

Фiранка
Хоча паляцець да Ветра... Кажа : "я твая Сяброўка". Але Палёт адкладаецца як у аэрапорце....

Дрэвы Працягваюць Усхвалёванную Сустрэчу з Ветрам.