* * *

Паважна ходзіць Ў хаце цень... Ах, цень табе няма Папроку... Што для цябе Бізун... Ўсе адно... Табе патрэбна І святло, і капля змроку....

Як быццам Не сышлося Там ўнутры... А ўсе ж Табе прысвечаны Стагоддзі... Табе заўседы весялей... На ўлонні, на прыродзе...

Але пачуць Не можаш Ты, Як пахнуць У садзе кветкі... Да ружы Ты прыйшла Як быццам у наведкі...