* * *

Як вуснамі дыхаць... То мабыць вершы пісаць... Хоць мабыць надзённыя гэты радкі.... як вуснамі дыхаць... то мабыць нясці свае адчуванне скрозь далы і палі...

ужо бліжэй ноч і можна сказаць... у́жо іншымі у́ шэраг словамі ... Агонія гэта ці смак насалод... таемнымі што завуццамі мурамі...

у́жо не адзначыць пачатак ці не... і з вуснау́ як быццам замова... прыгожыя вочы твае пяшчоціць прыгожае слова...