* * *

Уладзімір Кветка

Бягучая рыса у́ небе... на небе прастора... Я напішу табе, бясконцае мора... што я таксама вандроу́нік... За светам у́след за марамі у́след... як паслядоу́нік... І бачыць мае акуляры то стужкі вяселля, то доу́гія справы...