* * *

Сустрэнь мяне З той цемнай шэрані... я у́ бясконцасці знямог... стаю, дзіу́люся на перакрыжаны парог...

Дай волю мне кранаю твае рукі... валосся разляцеліся тваі... і ад напругі... мацнее пад ілбом кругі...

у́знімаюся як быццам бы рукамі намалеван круг... няма папруг...