Вятракі

Адвечны рух ... Адвечны млын.. Па кругу вятракі паплылі..... і позірк прыпынілі ...

Павольны ўзмах... ўсе ж нельга... адарвацца ад зямлі... яшчэ раз вятракі паветра зачапілі... здаецца так мы мелем, тое што набылі... вятрак ўсяго як лёсу знак... ...Струменіць хуткая рака, канечне з млынам больш прыгожа... яб зачапіўся за ўскрай ветрака... якія дурыкі , о Божа....