* * *

Вецер змёў лісце... З іх як быццам ложак... Не псуе фасад- Вобліч дошак- Можа быць таму,што гэта звычка...

Побач цыгарэты смаліць не сябр і не знаёмы... але кажа хутка будзе дождж і вецер пара ісці дадому...

Парасон амаль, што не ірвецца... як строслы дзьмухавец, або рамонак... быццам гэты кветкі ведаешь з пялёнак...