* * *

Я у́се хацеу́ набыць нешта адвечнае у́ рысах ... хоць у́ золак у́ душы не так карысна...

у́сё ж разуменне - як ажына... у́се ж разуменне не спажаць
і ў полі не пакінуць...

ўсе ж кветны цень над галавой заіграе... і думка і казыча, і прымае, ўсе тое, што як шкло ў якім ўсе тое , але іншае жытло...