* * *

Слівы і вінаград... ужо адыходзіць у́ гэты раз паспенне... кладзецца з стомаю рука... на тое...на падлозе ценне... А у́ кішэнях ліст скамячыу́ся прадроглы... скрыпіць з абуткам маснічына... ты белая нібы кужаль... такой убачыу́ я цябе дзяу́чына...