* * *

Уладзiмiр Кветка

Мне сказала у́ ночы дрэва... прыходзь піць крапіву... бо саспелі белыя пялёсткі... гэта добрыя пачосткі....

адказау́ прыду я хутка, па тваю начную ніву... хоць і млосна і незразумела але у́сё ж самлела цела....

бачыш цень які у́ ночы... і занадта у́жо шапоткі берагіні быццам бы на дрэвах распавесілі свае бразготкі...