* * *

Уладзімір Кветка

На дошцы намалюю крэйдай.. Як быццам усяго пачатак... хай будзе потым бачыцца вышуканы ....стыль пальчатак...

Мне па душы старонак каламуць... маленькі прынц... задумлівы над ценнем Мефістофель... і на абгортцы чорны самавіты профіль...

І знешняя ўпэўненасць... У тым, Што дзесьці есць планета , Крыху чароўнее, чым гэта...