* * *
Уладзімір Кветка
На дошцы намалюю крэйдай.. Як быццам усяго пачатак... хай будзе потым бачыцца вышуканы ....стыль пальчатак...
Мне па душы старонак каламуць... маленькі прынц... задумлівы над ценнем Мефістофель... і на абгортцы чорны самавіты профіль...
І знешняя ўпэўненасць... У тым, Што дзесьці есць планета , Крыху чароўнее, чым гэта...