НЕКАЛЬКІ ЗБЯНТЭЖАННЫХ КРОКАЎ

Уладзімір Кветка

Некалькі збянтэжаных крокаў... Чуецца восеньскі подых... Чуецца восенькі воцат...

Гэта не значыць, што... Бо ў восені ёсць вага... Птушка болей старана крычыць куга... ...Як абгортка смуга...

Нібыто я дазнаўся... Што сцішаны гук.. І да ліста пасуе каменны брук...

Некалькі збянтэжанных крокаў... Можа танклявасьць яшчэ... Я да цябе...