* * *

Лісце падае на ганак... і ляціць бялесым пер'е... Быццам стужка на адкрыцці Ранак... Мільгацяць
Пасунутыя дзверы...

Прахалода У ма́іх адчуцях Зноу́ не маю нараканняў... Ўсе тамушто надыходзіць насолада.. І скрозь дрэвы мільгацяць світанні ..

Быццам бы Валосся кветкі... Быццам бы лясная скура... Чую , адчуваю... Як грукоцяць кроплі у пячорах, у падмурах...

Азірнуся толькі ранак, толькі лісце толькі ганак..