* * *

я стомлены ... у́жо ноч... нельга , ні пець, ні танцаваць... бо ноч прамова да спакою... можна ляжаць і адчува ць... як воцат больш не супакоіць...

не мае межау́ ноч ... хоць можна сто разоу́... з яе і назау́седы павярнуца... як з тых далёкіх берагоу́... куды у́ таямнічасці імкнуцца...

навокал пляма цьмянага святла.... так дзіу́на цягнецца прастора... вакно навокал забыцця...