Каля крынiцы
Уладзімір Кветка
Крынiчны цень Здаецца просты, Але таямнiчы... Як быццам Наполову Бачна рэчаiснасць... Прыгожыя бягуткая Дваiстасць... У травах пралягла.. I я бягу шукаю ... I я бягу чакаю У скарбонках Хваляу́ зiхаткiх Як быццам Адбываецца у́сё у́ iх.
I пальцам я кранаю Карункi водау́.. Як быццам У аправы заварот.