* * *
Уладзімір Кветка
Ты стаяу́ я слухау́ вецер... Бо можа Ён табе Здавау́ся Брыдкiм... Кацiу́ся лёд i Смецце... А што казаць Да расчараванняу́ Кожны гiдкi... ..А я у́се ж дзiцяцi Ад прыроды.. У якога склалiся Малiтвы... Падобныя На запрашэннi... I на блiскучыя Адбiткi..