* * *

Накіданыя вёскі па ўзбрэжжу Лясы, дубравы, партызанскі рай Як рамантызм гэты вока рэжа Чужому дзядзьку... малады мой край

Амбітныя, маладыя, гарластыя Зарыты цяпер невядома дзе Я сцвярджаю права ўласнае Быць часткай сваёю культуры, якая ў бядзе

Старонка мая, мамка родная Як ты там? Ты вачэй не хавай Твайго стану прыгажосць прыродная -- Эзопавай мовы новы вырай

Даруй мне, таварыш Даруй, чалавек Я з'ехаў. Але спадзяюсь Не на век