* * *

Хочацца Быць Паслухмяным... Дзівіцца На срабрыстыя Дрэвы... І адчуваць Гармонію... У суцэльным Свеце... Насіць Пальчаткі... І камзол... І ідті , ўсё ідті За Верхавінамі Дрэў... Адчуваць Як на цябе Глядзяць Жывёлы Якія жывуць За срэбранымі Дрэвамі... Казаць Пра ўсё Разам... І крокі Як ў дзіўнай Зале, дзе Рэха Узмацняе Велічнасць Абсягаў.. Але напой Прыстрасці...