* * *

Неараны гай З сваёйю дзіўнай цнотай... З вялікай доўгаю травой... Пагавары са мною пра турботы..

Хачу з табой Пашапацець Чырвоным лісцем... Воблічам чырвоным... Пра то , што Даводзяць Скроні...

Гэта Куток, Што пазалескам... Калісьці Простымі Алоўкамі закрэсліў.... Бо крок Туды... Не не загана... Бо сжыўся Я ў сваіх Ладах Старана...