Ўжо прыйду я ў адзіноце

Ужо прыйду Я ў адзіноце... І сяду ля Сляпога дрэва... І папрашу Не песен, Не мілосці... А толькі Каб душа Не млела...

Скамячу ў далонях долю, Расцерашу Гнуткімі пальцамі Насенне... І будзе гэткае падобна На нейкае маўленне...

І будзе векаваць Сляпое дрэва... І будзе Птушка Бавіцца наўмысна... І будзе толькі Месца Пасярод Карысна...