* * *

Уладзімір Кветка

Няма ў цябе Той пяшчоты... Мабыць ўжо няма... Дзіўная, дзіўная Слота.... Крыгу Ва Мяне ўзняла.... Думаешь Я безтурботны... Кожны ламаю крок... А я табе бездані Кветку прынёс Незнарок....

2