***

Жоўты ліст адлятае не злавіць, не пасьпець. Зноў ідзе залатая штогадовая сьмерць.

У высокіх нябёсах уздыхнуць журавы. Крокі памяці босай не ідуць з галавы.

Хутка ў шыбы начныя хукне белым зіма. Толькі б ведаць, што гэта ўсё было не дарма...