***

Яна ведае мовы і моду, мае цверды жыцьцёвы план, і з усьмешкай ўкладае прыгоды ў наш сур’ёзны лірычны раман.

Яна любіць тэкілу “Альмеку” і кудлаціць мае валасы. Мы ляцім наўздагон яе сьмеху з разваротам праз дзьве паласы.

Яна можа ні чым не займацца - проста плакаць, ці проста сьпяваць, а ўвечары так затрымацца, што я двойчы стамлюся чакаць...

Ды калі, нібы на фотаздымках, загарнуўшыся ў мяккі плед, яна сьцішыцца... У абдымках мне падасцца – трымаю сьвет!