Дзяды

Усевалад Сцебурака

Калі памруць мае дзяды, з зямлі адыйдзе пакаленне, ў якога вырас на каленях, пакіне на крыжах каменных свае імёны і гады.

Калі памруць мае дзяды, у тое ж самае імгненьне ўключыцца адлік забвеньня, ці будзе мне ставаць цярпеньня ў адведкі езьдзіць на клады?

Калі памруць мае дзяды, адчуўшы сэнс у слове страта, заўважу як старэе тата, якой пустой здаецца хата бяз гукаў іхнае хады.

Калі памруць мае дзяды, мяне таксама стане меней, падоўжацца ад свечак цені і падмацуюцца сумненьні, ці я такі ўжо малады.

Настрой верша:сумны
Ключавыя словы: