***

Усевалад Сцебурака

Мой сабака разумее беларускую... Ён сядае, лапу падае. З асаладой вантрабянку трускае і шануе месцы, што свае.

Ад усіх дзьвуногіх суайчыньнікаў ён адрозны з той адной прычыны, што і ў процьме неспрыяльных чыньнікаў ён адданы сукін сын сваёй Айчыны!

Настрой верша:вясёлы
Ключавыя словы: