* * *

Уладзімір Кветка

Доу́гаю ноччу Мне снiцца... На крыллах Сваiх Мiлавiца! ...Толькi Ранкам Знiкае... I ад мяне Улятае! ...Колькi У яе аздобау́, колькi У́ вачах Турботы... Раптам Адгонiць Далонню Нябёсную Слоту.

2021
Настрой верша:натхнёны