* * *

Знайшла Данута Вянерын чаравiк... Няу́жо Забыла Гэтыя апранкi Мiлавiца... ...Данута, Што стаяла Ля рэчаiснасцi Крынiц... I ветрык сцiпла Калыхау́ Спаднiцу... I напiсала тая i Пра боль пакут i Пра каханне... Пра родную Зямлю, I з ей спатканне...