* * *

Уладзімір Кветка

Жанчына стаяла На росхрысце... А над ей дрэвы З гнездамі... Вецер расчынiў Адзенне... I на вятру хiсталася хустка... Яна нешта Мармытала... I не было чутна... Раптам Яна Сцiснула У абдымках Кветкi! Пад сабой На зямле...

2021
Настрой верша:натхнёны