Срэбраны званочак

Уладзімір Кветка

Срэбраны званочак! Срэбраны гудочак...! Ўзняўся на маю далонь... Срэбраны званочак, Срэбраны гудочак Разкажы i пакажы Водбліскі свае... На сукенку ты падобны Чорнай той Паненкі, Што як быццам ружа ходзіць, Што па зале Ў сіні зіхаціць. Мабыць на галіне Голай ты таксама Зазвінішь няспынна, З ветрам затрымцішь... Уявіць пытаюсь, Але слухаць лепей, Як пранізліва звінішь.

4.04.21
Настрой верша:сузіральны