НАГАВІЦЫ

Ён апрануў нагавіцы, І паглядзеў у шкло, Пакутлівыя рысы у Яго... І постаць Схоплена добра, Але чакай, не чакай Пойдзе У гэты Пахмурны гай... Зялёныя дрэвы, І шэрані белай павекі... А там усё ж якая ёсць Весялосць, Ды чуллівыя рэкі...