САНЭТ
Базыль Мялешка
Я так цябе кахаю, — Ніхто так не кахае. Пачуцці ў днях трымаю, А сэрца палыхае. Лісты твае прымаю — Душа іх вылучае; Ізнову узбуджае Жар думак ураджаю. — Мне ты, патрэбна вельмі! Даўно цябе ня бачыў. Ты мілая краса… Я мілаваўся. Й дрэнна, Тады, што не даярчыў, Тваіх прыгож я сам…
2016
Крыніца верша: "Пудзіла нявіднога радыё"
Ключавыя словы:
