КАЛІ Ў РОСПАЧЫ

Вось табе стала у стоме вядома: Сцежкай ты крочыш да шчасця чужою, Думкі твае не ў суседстве нікому, Сум авалодаў душою.

Сосны ўсе роўна у неба імкнуцца, Хоць бура носіць іх, долу згінае. Парасткам траўцы пад сілу прачнуцца Нават дзе штось замінае...

Ўчуй жа сябе — тое ўсё пераверне. Мабыць ты здольнасці к іншаму маеш? Справу жыцьця ты натрапіш, павер мне, Толькі як гэтае сцяміш.

Моцнымі крокамі рухайся ўперад, Мэтаў сваіх дамагайся упарта, Будзь летуценнікам велькіх памераў, Веру ня страчвай на заўтра!