Тым вянкі суворай славы
Максім Багдановіч
Тым вянкі суворай славы,
Што за край свой у баю
Жрэбі вынулі крывавы,
Напаткалі смерць сваю.
Ды слаўней вагітнай доля, -
Ў сэрцы маючы любоў,
За дзіцё зазнаці болі,
За дзіцё пралілі кроў.
Слава тым, хто сілу мае
Смерць, не дрогнуўшы, спаткаць,
Хто ў мучэннях памірае,
каб жыццё дзіцёнку даць!
Крыніца верша: Вянок. Кніжка выбраных вершоў. Вільня, 1913.
