Блішчыць у небе зор пасеў
Максім Багдановіч
Блішчыць у небе зор пасеў;
У полі — рунь, і ў небе — рунь.
Да рэчкі лецячы, ўзляцеў
Між імі марай белы лунь.
Кажан пранёсся на крылах,
Стракочуць конікі ў траве,
Снуюцца мышы на палях,
Здаецца — ўсё вакол жыве.
Жыццё чуваць з усіх старон,
Жыццём наноўнены ўвесь мрок.
Ці ж загубіў плывучы сон
С чырвоных макоў свой вянок?
Крыніца верша: Вянок. Кніжка выбраных вершоў. Вільня, 1913.
Настрой верша:рамантычны
Ключавыя словы:
