Развага

Гадоў сем таму, адзін рыбак сталага веку сказаў такое: “Кожная рака пахне жанчынай… А сапраўдная жанчына — пахне ракой. І ёсць на белым свеце рака любімая, якую памятаеш, да якой вяртаешся, з якой жывеш…”

Агеньчык запалкі, разгубленая ўсмешка і цыгарэта ў вузлаватых пальцах. Такім застаўся ў маёй памяці стары рыбак. У яго было прозвішча – Порах, а звалі Віктар Мікалаевіч.