* * *

Жыццё, жыццё... He першы, не апошні...
Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой,
Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні
I пеклаваўся з грузам пад гарой.

Вось і разваж, дзе лёсу адпаведнасць,
Дзе збег прычын, а дзе бяссілле сіл...
Ды толькі ты, з людзьмі святая еднасць,
Мяне і далей па жыцці насі.

Адно тваё мне дарагое слова
Гаворыш мне у радасці й журбе:
Як не збаішся пачынаць нанова,
Дык блісне дзень нанова і табе.

He патрабуй ні мала, ні замнога.
He пагарджай вянкамі з дзеразы,
Умей сябе убачыць праз другога,
Смяяцца шчыра, плакаць без слязы.