Вера паэтаў

Ігар Бабкоў

Вера паэтаў, птушкай сьляпою сядае на рукi
Ведае, вочы заплюшчу й буду
мроiць аб дрэве самотным, маўклiвым

Ведае, буду сыходзiць пакутна
ў пекла, дзе гукі жалейкі сэрца ўначы разьдзiраюць

Ведае, словы складуцца й поўня
залямантуе, заплача: ўспамiны пра неба

Вучыць, самотныя зоркi мусяць гарэць безразважна
й падаць бясконца

Вера паэтаў, каханьне

Настрой верша:натхнёны
Ключавыя словы: